KUNSTDIER

11 juni
t/m
24 september
2017

In de beeldende kunst vormen dieren al eeuwen lang een inspiratiebron voor kunstenaars. Vanaf de grotschilderingen tot vandaag de dag de kunst zit er vol mee.

Dieren, ze horen bij ons, we leven met ze. Ze hebben een symbolische betekenis, ze geven sfeer of bieden een element van ontroering.

Deelnemende kunstenaars
Hellen Abma, Alphons ter Avest, Kees Bierman, Frans Boomsma, Caroline de Bruin, Ralph Lambertz, Couzijn van Leeuwen, Alet Pilon, Adriaan Rees, Paul de Reus, Ronald Ruseler, Joost van den Toorn en Emo Verkerk.

KUNSTDIER – door hedendaagse kunstenaars op hun eigen manier en eigen wijze.

Zondag 11 juni 2017 om 15.00 uur werd de tentoonstelling verrassend geopend. Hou de website www.espaceenny.nl in de gaten voor aktiviteiten rondom de expositie.

Publicate de Gelderlander 17-08-2017 ‘Dieren als onheilspellende spiegel van de mens’

Download hier de uitnodiging

Download hier het persbericht

Kees Bierman
Kees Bierman begon zijn kunstcarrière als graficus. Langzaam maakte hij een overstap naar het driedimensionale, en legde hij zich toe op collages en beelden. Daarnaast was hij jarenlang docent aan de Koninklijke Academie in Den Haag. Eugène Terwindt schreef over hem: ‘Bierman wil: niet-functioneel maar andere materialen op andere plekken en vooral in een afwijkende context.’ Bierman is ook als gastcurator betrokken bij de expositie, en bedacht het concept ervoor.

Hellen Abma
Beeldhouwer/tekenaar Hellen Abma woont en werkt in Deventer. Ze beschrijft haar kunst als ‘figuratief, vaak theatraal en verhalend’. Inspiratiebronnen zijn onder meer mythes, fabels, persoonlijke ervaringen en nieuwsberichten. Door die te combineren probeert ze ongrijpbare thema’s te visualiseren. Door een tegenstelling te creëren tussen vorm en inhoud, roept ze zowel verwondering als ongemak op.

Alphons ter Avest
Het oeuvre van Alphons ter Avest bestaat uit beelden, schilderijen en installaties. Hij laat zich inspireren door het alledaagse. Denk aan autootjes, speelgoed en caravans. Hij zet ze als het ware opnieuw in elkaar, waardoor ze zich van heel andere, onverwachte kanten laten zien. Daarbij werkt hij vaak met giettechnieken in metaal en keramiek. Vorig jaar was zijn grote kunstwerk Bakhuis te zien op Sonsbeek ’16.

Frans Boomsma
Frans Boomsma schildert om gevoelens kwijt te kunnen over wat verdwenen is of aan het verdwijnen is. Dieren verworden op zijn schilderijen tot afbeeldingen die weinig meer te maken hebben met het dier dat ze ooit waren – met dank aan steeds ingrijpender gedrag van de mens in de natuur. Hij schuwt de rafelranden niet, want juist die bieden volgens Boomsma de mogelijkheid tot ‘het onzegbare, emotionele gevoelsleven waarvoor in onze spektakel-samenleving weinig plaats is’. Hij studeerde aan de Gerrit Rietveld-academie.

Caroline de Bruijn
Caroline de Bruijn maakt beelden van keramiek, maar voegt ook een dikke laag touw toe. Daardoor ontstaat er een gevoel van verstilling. Ze maakt beelden van dieren die dood of opgezet lijken, en die bij nadere inspectie menselijke trekken vertonen. In haar werk zit sowieso een dubbelheid: enerzijds de schoonheid, anderzijds de duidelijke aanwezigheid van de dood.

Ralph Lambertz
Beeldhouwer Ralph Lambertz maakt werk in heel verschillende verschijningsvormen: van letterbeelden tot vloeistofobjecten, en van grote sculpturen tot zijn versie van de aloude sleutelhanger: een dikke ketting met een object eraan. Zijn werk is sterk beïnvloed door expressionistische schilderkunst. Hij probeert die invloed naar ruimtelijk werk te vertalen. Een andere inspiratiebron is de manier waarop dingen, dieren en mensen zich laten zien. Hij maakt autonoom werk, en kunst in opdracht. Diverse van zijn beelden zijn in de openbare ruimte te zien.

Couzijn van Leeuwen
Beeldhouwer Couzijn van Leeuwen heeft zich toegelegd op het werken met karton. Hij probeert dat materiaal niet te verhullen, maar laat duidelijk zien waar zijn beelden van zijn gemaakt. Zo maakt hij vogels, expres onbruikbare kasten en open haarden die niet aangestoken kunnen worden. Ook maakt hij werk van keramiek. Kunst van hem is opgenomen in de collecties van onder andere museum CODA en Boijmans-Van Beuningen.

Alet Pilon
Alet Pilon heeft een achtergrond in onder meer ontwerp en illustratie, industrieel design én een confectiebedrijf. Ze gebruikt vaak textiele materialen voor haar installaties en haar sculpturen van mensen en dieren, die er vaak bedrieglijk echt uit zien, maar altijd iets vervreemdends blijven behouden. Zelf zegt ze over haar werk: ‘Mijn beelden gaan over macht. Eigenlijk gaat alles over onmacht.’

Adriaan Rees
Adriaan Rees is beeldhouwer, ceramist, fotograaf en video- en installatiekunstenaar. Hij zegt zijn beelden te benaderen alsof het landschappen of menselijke lichamen zijn. Zijn benadering is daarom soms sensueel, en soms ruw. Rees woont en werkt in Nederland en China, en houdt zich op diverse manieren bezig met de relatie tussen beide landen. In zijn kunst toont hij zich dan ook een kosmopoliet.

Paul de Reus
Paul de Reus werkt in verschillende kunstdisciplines, maar staat vooral bekend om zijn sculpturen. Kunstjournalist Gijsbert van der Wal schreef daarover dat hij ‘zaken [verbeeldt] die – zeker in drie dimensies – haast niet te verbeelden zijn’. Er gaat steeds vervreemding uit van zijn werk, maar het heeft ook de nodige humor. Hij studeerde aan Academie Minerva in Groningen en aan Jan van Eyck academie in Maastricht.

Ronald Ruseler
Ronald Ruseler is een enthousiast reiziger. Zijn herinneringen aan die reizen construeert en transformeert hij in zijn kunstwerken. Elementen als kleur en symboliek functioneren als verwijzingen naar waar hij is geweest. Naast schilderijen en audiovisuele werken, maakt hij ook opvallende, beschilderde koffers.

Joost van den Toorn
Joost van den Toorn is onder meer beïnvloed door etnische kunst en outsider art. Hij behandelt in zijn beelden thema’s als geweld, religie en seks, maar doet dat op humoristische wijze. Zijn dierfiguren hebben vaak iets menselijks, zijn beelden van mensen iets goddelijks, en zijn godsfiguren zijn vaak al te menselijk. Hij studeerde aan de Gerrit Rietveld-academie.

Emo Verkerk
Schilder Emo Verkerk studeerde filosofie toen hij in aanraking kwam met de schilderijen van Francis Bacon. Het jaar daarop werd hij aangenomen bij De Ateliers. Hij maakt vooral schilderijen, maar ook tekeningen en beelden. Als ondergrond gebruikt hij vaak onalledaagse materialen als blik, marmer en zelfs een plastic emmer. Inspiratiebronnen zijn onder meer de wereldliteratuur en historische figuren.